ഒരു ഇടവഴി ആ കുറ്റിചെടികള്‍ കിടയില്‍ ഉണ്ടാകുമോ..?
>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<>>>>>><<<<
ബസ്‌ പതിയെ വേഗത കുറഞ്ഞു വന്നു..അവസാനം നിന്നു..വിണ്ടോയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി...!
അകലെ ചുകന്ന സിഗ്നല്‍ ലാമ്പുകള്‍ പ്രകാശം പൊഴിക്കുന്നു...
കൊഴിഞ്ഞ് വീഴുന്ന സെക്കണ്ടുകള്‍ നോക്കി അക്ഷമരായി കാത്ത് നില്‍കുന്ന വാഹന വ്യുഹങ്ങള്‍...!
റെഡ് സിഗ്നല്‍ ഗ്രീന്‍ ലൈറ്റുകളായി മാറുന്നതും കത്ത് എത്ര പേര്‍...!
മനസ്സിന്‍റെ വാളില്‍ നിറയെ കുറേ പോസ്റ്റിങ്ങുകള്‍ നിറഞ്ഞു..
ജീവിതവും ഇങ്ങനെതന്നെയല്ലേ..!?
അപ്രതീക്ഷിതമായി തെളിയുന്ന പ്രതിസന്ധികളുടെ ചുവപ്പ് നിറങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ സ്തബ്ധമായി നില്‍കുന്ന എത്ര ജീവിതങ്ങള്‍...? പരിഹാരത്തിന്‍റെ പച്ചവെളിച്ചം നോക്കി അവര്‍ കാലം കഴിക്കുന്നു..!
മാരക രോഗങ്ങള്‍..കടങ്ങള്‍..വേദനകള്‍ പിന്നാലെയുണ്ട്..
മറ്റുള്ളവരുടെ കൈകള്‍ പിടിച്ച് സാരമില്ല എല്ലാം അല്ലാഹുവിന്‍റെ വിധിയല്ലേ എന്ന് പറയുന്നവന് സ്വയം അതോര്‍ക്കാന്‍ കഴിയാത്ത കടമ്പകള്‍...!
ഇളം മഞ്ഞ് കാഴ്ച മറക്കുന്ന പ്രഭാതം സൂര്യ കിരണങ്ങള്‍ മധ്യാഹ്നവും പിന്നെ സായാഹാനവുമാക്കി മറ്റും...!
പൂര്‍ണ്ണ ചന്ദ്രിക പ്രകശം പൊഴിക്കുന്ന രാവും പോയ്‌ മറയും...!
പാല്‍ പുഞ്ചിരി പരത്തുന്ന പൊന്നുവും..തളര്‍ച്ചയില്‍ തണല്‍ മരമായി മാറുന്ന പ്രിയപെട്ടവളും പിന്നെസ്നേഹക്കടല്‍ തീര്‍ത്ത മാതാപിതാക്കളും ഇല്ലാത്ത മണ്‌കൂന .വന്നെത്തും ..!
തണുത്തുറഞ്ഞ രാവില്‍ മന്നസ്മിതം തൂകുന്ന ഇണയുടെ കൂടെ ഉല്ലസിച്ച ആദ്യരാത്രി.. അത്തറിന്‍റെസുഗന്ധം..! പാതി പതിഞ്ഞ് കത്തുന്ന സീറോ ബള്‍ബുകള്‍...നിശാന്ധമായ രാവിന്‍റെ മറവില്‍ മരച്ചില്ലകളില്‍ ഇരുന്നു രാഗമുയര്തുന്ന രാകിളിയുടെ ഗീതം സിരകളില്‍ തീര്‍കുന്ന പുത്തനുണര്‍വ്...ഇതൊക്കെ നാം അനുഭവിച്ച ആദ്യരവിന്‍റെ ആനന്ധങ്ങള്‍...!
മറ്റൊരു ആദ്യരാത്രി...!
കുറ്റിചെടികല്കിടയില്‍... കല്ലറയില്‍..
മൂന്ന് കഷ്ണം തുണിയില്‍...കര്‍പൂര ഗന്ധം..മലക്കുകളുടെ വരവ്..ചെയ്തു കൂട്ടിയതിന്‍റെ പരിക്കുകള്‍...
ഏതാനും ദിവസം മരണ വീട് മൂഖമാണ്...ഒടിഞ്ഞ് തൂങ്ങി കണ്ണീര്‍ വര്‍ത്ത് പലരും...! പിന്നെ
കുടുംബങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞു തുടങ്ങി...ഭാരതാവിന് വേണ്ടി അവളുടെ ഉദിരം ഒരു ജീവ കൃഷി തുടങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നാ ഉറപ്പകളിനുകൂടി വേണ്ടി അവള്‍ ഇധയിരിക്കുന്നതിനാല്‍ ശൂന്യതയിലെ മിനിസ്ക്രീനില്‍ നീ വിവിധ വേഷങ്ങളില്‍ കടന്നു വന്നേക്കാം...പിന്നെ അതും...
ഉപ്പച്ചി ഇല്ലാത്ത വീട്ടില്‍ ഇപ്പോള്‍ മുറ്റത്ത്‌ പോന്നു മോന്‍ കളി തുടങ്ങിക്കാണും...അടുപ്പ് പുകയാനും കളി ചിരി ഉയരാനും തുടങ്ങി...തീന്‍ മേശയില്‍ എന്‍റെ പോക്ക് കുറവൊന്നും വരുത്തിയിട്ടില്ല...!
എന്നാല്‍ എന്‍റെ കബരിലോ...? ഞാനോ...? എന്‍റെ അവസ്ഥയോ?ആത്മാവോ?
ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ കോടി കണക്കിന് പുഴുക്കളുടെ ഇഷ്ട്ട വിഭവം..! ബ്രോസ്റ്റു കടയിലെ മേശക്കുമുന്നില്‍ ഞാന്‍ കാണിച്ച ആവേശം അവര്‍ എന്‍റെ മേനിയില്‍ കാണിക്കുന്നു...!കണ്ണും കവിളും ചുണ്ടും കാര്‍ന്നു തിന്നുന ഈ പുഴു സൈന്യം...
കാലം കടന്നുപോയി...പോന്നു മോന്‍റെ നികഹാണ് ഇന്ന്....ദിയ മോളുടെ മൂന്നാം പ്രസവം കഴിഞ്ഞു...വീട്ടില്‍ ബഹളമാണ്...!
ഇവിടെ ഞാന്‍ ഇല്ല...പക്ഷെ കുറവൊന്നും ഇല്ല...!
എന്‍റെ കബറില്‍ ഞാനോ...? ഒരുപാട് കുറവുകള്‍ ഉണ്ടിവിടെ..!
ആരെങ്കിലും എന്നെ ഒര്കുമോ ...?
പുതനുടുപ്പിട്ടു അവന്‍ ഉമ്മചിയോടു യാത്ര പറയാന്‍ വരുബോള്‍ അവള്‍... ഭാര്യ ഒര്തലായി...
അവളുടെ കണ്ണിലെ നനവിന് ഇപ്പോള്‍ രണ്ടു രുചിയുണ്ട്...ഒന്ന് മോനുവിന്‍റെ ആദ്യ രാത്രിയുടെ സന്തോഷം...! പിന്നെ എന്‍റെ കബരിലെ രാവുകളുടെ വേദന...ഇപ്പോള്‍ ഈ വാതില്കല്‍ അവനെ യാത്രയാക്കാന്‍ കൂടെ ഇല്ലാത്തതിന്‍റെ നോവുകള്‍...
ഇനി അവളും തൊട്ടപ്പുറത്തെ കബറില്‍ ഉണ്ടെങ്കിലോ..?
ഒന്ന് കാണാന്‍ പോലും ആകാത്ത അടുപ്പം...!
കാലം യാത്ര തുടര്‍ന്നു...
പ്രവാസത്തിന്‍റെ തീരാ ദുഖങ്ങള്‍ സഹിച്ച് ഞാന്‍ ഉണ്ടാകിയ വീട്ടുമുറ്റത്ത് ഒരു ചെരുപ്പക്കാരന്‍..! എന്‍ജിനിയര്‍...!
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ പോയി...അതാ ഒരു വണ്ടി..ജെ.സി.ബി...
എന്‍റെ ഒരു പുരുശയുസ്സു തീര്‍ക്കാന്‍ ആ വല്യ വണ്ടിക്കു പത്തു മിനുറ്റ് മതിയായിരുന്നു...!
പൊന്നുവിനെ 8-മാസം ഗര്‍ഭതിളിരിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ വെള്ളകുടവും ചുമന്നു കയറിയ ആ കോണി പടികളും സ്വാഹ...!
ചുമരില്‍ വെച്ച കല്ല്‌,പലിശ..കൈകൂലി..കടം....അഴിമതി...സ്ത്രീ ധനം...
അവയുടെ തിക്ത ഫലം ഇപ്പോള്‍ കബറില്‍ അനുഭവിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ ഇരുന്ന ചാരു കസേരയും...കട്ടിലിനടിയ്ലെ കോളംബിയും മാത്രമണ്‌ എന്‍റെ സ്മാരകങ്ങള്‍..!
കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന പള്ളി ക്കട്ടിലെ എന്‍റെ മന്കൂനക്കരികില്‍ എന്‍റെ മക്കള്‍ വരുമോ..? ഒരു ഇട വഴി ആ കുറ്റി ചെടികള്‍ കിടയില്‍ ഉണ്ടാകുമോ..? എന്‍റെ പോന്നു മക്കളുടെ തുടര്‍ച്ചയായ വരവ് കാരണം...!? അതിന് ഞാന്‍ ഒരു ഇടവേള ഇപ്പോള്‍ കാണണം...അവരെ അവിടെ എത്തിക്കനുള്ള പഠങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു കൊടുക്കുന്ന ഇടവേള..തലമുറകള്‍ക് വേണ്ടി സംബധിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഖബറിലേക്ക് സമ്പാദിക്കുന്ന ഇടവേള...!
പ്രോഫ്കൊന്‍,സി.ആര്‍.ഇ.,എം.എസ്.എം ദര്സു, ക്യു.എച്ച്.എല്‍.എസ്.,മജ്ളിസുല്‍ ഇല്മു,വിക്ന്ജ്ഞ വേദി തുടങ്ങി നിരവധി സംവിധാങ്ങള്‍ ഉണ്ട് മക്കളെ അയക്കുക... താങ്കള്‍ പങ്കെടുക്കാനും മറക്കരുത്.ഇവിടെ കഥാപാത്രം തല്‍കാലംഞാനന്നു..ഇത് ഓരോരുതരും അഭിനയിക്കുന്ന കഥയാണ്...റീടെക്ക് ഇല്ലാത്ത കഥ...
സ്നേഹം
താജു
>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<>>>>>><<<<
ബസ്‌ പതിയെ വേഗത കുറഞ്ഞു വന്നു..അവസാനം നിന്നു..വിണ്ടോയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി...!
അകലെ ചുകന്ന സിഗ്നല്‍ ലാമ്പുകള്‍ പ്രകാശം പൊഴിക്കുന്നു...
കൊഴിഞ്ഞ് വീഴുന്ന സെക്കണ്ടുകള്‍ നോക്കി അക്ഷമരായി കാത്ത് നില്‍കുന്ന വാഹന വ്യുഹങ്ങള്‍...!
റെഡ് സിഗ്നല്‍ ഗ്രീന്‍ ലൈറ്റുകളായി മാറുന്നതും കത്ത് എത്ര പേര്‍...!
മനസ്സിന്‍റെ വാളില്‍ നിറയെ കുറേ പോസ്റ്റിങ്ങുകള്‍ നിറഞ്ഞു..
ജീവിതവും ഇങ്ങനെതന്നെയല്ലേ..!?
അപ്രതീക്ഷിതമായി തെളിയുന്ന പ്രതിസന്ധികളുടെ ചുവപ്പ് നിറങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ സ്തബ്ധമായി നില്‍കുന്ന എത്ര ജീവിതങ്ങള്‍...? പരിഹാരത്തിന്‍റെ പച്ചവെളിച്ചം നോക്കി അവര്‍ കാലം കഴിക്കുന്നു..!
മാരക രോഗങ്ങള്‍..കടങ്ങള്‍..വേദനകള്‍ പിന്നാലെയുണ്ട്..
മറ്റുള്ളവരുടെ കൈകള്‍ പിടിച്ച് സാരമില്ല എല്ലാം അല്ലാഹുവിന്‍റെ വിധിയല്ലേ എന്ന് പറയുന്നവന് സ്വയം അതോര്‍ക്കാന്‍ കഴിയാത്ത കടമ്പകള്‍...!
ഇളം മഞ്ഞ് കാഴ്ച മറക്കുന്ന പ്രഭാതം സൂര്യ കിരണങ്ങള്‍ മധ്യാഹ്നവും പിന്നെ സായാഹാനവുമാക്കി മറ്റും...!
പൂര്‍ണ്ണ ചന്ദ്രിക പ്രകശം പൊഴിക്കുന്ന രാവും പോയ്‌ മറയും...!
പാല്‍ പുഞ്ചിരി പരത്തുന്ന പൊന്നുവും..തളര്‍ച്ചയില്‍ തണല്‍ മരമായി മാറുന്ന പ്രിയപെട്ടവളും പിന്നെസ്നേഹക്കടല്‍ തീര്‍ത്ത മാതാപിതാക്കളും ഇല്ലാത്ത മണ്‌കൂന .വന്നെത്തും ..!
തണുത്തുറഞ്ഞ രാവില്‍ മന്നസ്മിതം തൂകുന്ന ഇണയുടെ കൂടെ ഉല്ലസിച്ച ആദ്യരാത്രി.. അത്തറിന്‍റെസുഗന്ധം..! പാതി പതിഞ്ഞ് കത്തുന്ന സീറോ ബള്‍ബുകള്‍...നിശാന്ധമായ രാവിന്‍റെ മറവില്‍ മരച്ചില്ലകളില്‍ ഇരുന്നു രാഗമുയര്തുന്ന രാകിളിയുടെ ഗീതം സിരകളില്‍ തീര്‍കുന്ന പുത്തനുണര്‍വ്...ഇതൊക്കെ നാം അനുഭവിച്ച ആദ്യരവിന്‍റെ ആനന്ധങ്ങള്‍...!
മറ്റൊരു ആദ്യരാത്രി...!
കുറ്റിചെടികല്കിടയില്‍... കല്ലറയില്‍..
മൂന്ന് കഷ്ണം തുണിയില്‍...കര്‍പൂര ഗന്ധം..മലക്കുകളുടെ വരവ്..ചെയ്തു കൂട്ടിയതിന്‍റെ പരിക്കുകള്‍...
ഏതാനും ദിവസം മരണ വീട് മൂഖമാണ്...ഒടിഞ്ഞ് തൂങ്ങി കണ്ണീര്‍ വര്‍ത്ത് പലരും...! പിന്നെ
കുടുംബങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞു തുടങ്ങി...ഭാരതാവിന് വേണ്ടി അവളുടെ ഉദിരം ഒരു ജീവ കൃഷി തുടങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നാ ഉറപ്പകളിനുകൂടി വേണ്ടി അവള്‍ ഇധയിരിക്കുന്നതിനാല്‍ ശൂന്യതയിലെ മിനിസ്ക്രീനില്‍ നീ വിവിധ വേഷങ്ങളില്‍ കടന്നു വന്നേക്കാം...പിന്നെ അതും...
ഉപ്പച്ചി ഇല്ലാത്ത വീട്ടില്‍ ഇപ്പോള്‍ മുറ്റത്ത്‌ പോന്നു മോന്‍ കളി തുടങ്ങിക്കാണും...അടുപ്പ് പുകയാനും കളി ചിരി ഉയരാനും തുടങ്ങി...തീന്‍ മേശയില്‍ എന്‍റെ പോക്ക് കുറവൊന്നും വരുത്തിയിട്ടില്ല...!
എന്നാല്‍ എന്‍റെ കബരിലോ...? ഞാനോ...? എന്‍റെ അവസ്ഥയോ?ആത്മാവോ?
ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ കോടി കണക്കിന് പുഴുക്കളുടെ ഇഷ്ട്ട വിഭവം..! ബ്രോസ്റ്റു കടയിലെ മേശക്കുമുന്നില്‍ ഞാന്‍ കാണിച്ച ആവേശം അവര്‍ എന്‍റെ മേനിയില്‍ കാണിക്കുന്നു...!കണ്ണും കവിളും ചുണ്ടും കാര്‍ന്നു തിന്നുന ഈ പുഴു സൈന്യം...
കാലം കടന്നുപോയി...പോന്നു മോന്‍റെ നികഹാണ് ഇന്ന്....ദിയ മോളുടെ മൂന്നാം പ്രസവം കഴിഞ്ഞു...വീട്ടില്‍ ബഹളമാണ്...!
ഇവിടെ ഞാന്‍ ഇല്ല...പക്ഷെ കുറവൊന്നും ഇല്ല...!
എന്‍റെ കബറില്‍ ഞാനോ...? ഒരുപാട് കുറവുകള്‍ ഉണ്ടിവിടെ..!
ആരെങ്കിലും എന്നെ ഒര്കുമോ ...?
പുതനുടുപ്പിട്ടു അവന്‍ ഉമ്മചിയോടു യാത്ര പറയാന്‍ വരുബോള്‍ അവള്‍... ഭാര്യ ഒര്തലായി...
അവളുടെ കണ്ണിലെ നനവിന് ഇപ്പോള്‍ രണ്ടു രുചിയുണ്ട്...ഒന്ന് മോനുവിന്‍റെ ആദ്യ രാത്രിയുടെ സന്തോഷം...! പിന്നെ എന്‍റെ കബരിലെ രാവുകളുടെ വേദന...ഇപ്പോള്‍ ഈ വാതില്കല്‍ അവനെ യാത്രയാക്കാന്‍ കൂടെ ഇല്ലാത്തതിന്‍റെ നോവുകള്‍...
ഇനി അവളും തൊട്ടപ്പുറത്തെ കബറില്‍ ഉണ്ടെങ്കിലോ..?
ഒന്ന് കാണാന്‍ പോലും ആകാത്ത അടുപ്പം...!
കാലം യാത്ര തുടര്‍ന്നു...
പ്രവാസത്തിന്‍റെ തീരാ ദുഖങ്ങള്‍ സഹിച്ച് ഞാന്‍ ഉണ്ടാകിയ വീട്ടുമുറ്റത്ത് ഒരു ചെരുപ്പക്കാരന്‍..! എന്‍ജിനിയര്‍...!
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ പോയി...അതാ ഒരു വണ്ടി..ജെ.സി.ബി...
എന്‍റെ ഒരു പുരുശയുസ്സു തീര്‍ക്കാന്‍ ആ വല്യ വണ്ടിക്കു പത്തു മിനുറ്റ് മതിയായിരുന്നു...!
പൊന്നുവിനെ 8-മാസം ഗര്‍ഭതിളിരിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ വെള്ളകുടവും ചുമന്നു കയറിയ ആ കോണി പടികളും സ്വാഹ...!
ചുമരില്‍ വെച്ച കല്ല്‌,പലിശ..കൈകൂലി..കടം....അഴിമതി...സ്ത്രീ ധനം...
അവയുടെ തിക്ത ഫലം ഇപ്പോള്‍ കബറില്‍ അനുഭവിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ ഇരുന്ന ചാരു കസേരയും...കട്ടിലിനടിയ്ലെ കോളംബിയും മാത്രമണ്‌ എന്‍റെ സ്മാരകങ്ങള്‍..!
കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന പള്ളി ക്കട്ടിലെ എന്‍റെ മന്കൂനക്കരികില്‍ എന്‍റെ മക്കള്‍ വരുമോ..? ഒരു ഇട വഴി ആ കുറ്റി ചെടികള്‍ കിടയില്‍ ഉണ്ടാകുമോ..? എന്‍റെ പോന്നു മക്കളുടെ തുടര്‍ച്ചയായ വരവ് കാരണം...!? അതിന് ഞാന്‍ ഒരു ഇടവേള ഇപ്പോള്‍ കാണണം...അവരെ അവിടെ എത്തിക്കനുള്ള പഠങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു കൊടുക്കുന്ന ഇടവേള..തലമുറകള്‍ക് വേണ്ടി സംബധിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഖബറിലേക്ക് സമ്പാദിക്കുന്ന ഇടവേള...!
പ്രോഫ്കൊന്‍,സി.ആര്‍.ഇ.,എം.എസ്.എം ദര്സു, ക്യു.എച്ച്.എല്‍.എസ്.,മജ്ളിസുല്‍ ഇല്മു,വിക്ന്ജ്ഞ വേദി തുടങ്ങി നിരവധി സംവിധാങ്ങള്‍ ഉണ്ട് മക്കളെ അയക്കുക... താങ്കള്‍ പങ്കെടുക്കാനും മറക്കരുത്.ഇവിടെ കഥാപാത്രം തല്‍കാലംഞാനന്നു..ഇത് ഓരോരുതരും അഭിനയിക്കുന്ന കഥയാണ്...റീടെക്ക് ഇല്ലാത്ത കഥ...
സ്നേഹം
താജു
No comments:
Post a Comment